Ο ΦΟΒΟΣ ΑΛΛΑΞΕ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ, ΠΕΡΑΣΕ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Η κυβέρνηση με την Υπουργό Παιδείας προσφεύγοντας στο πρωτοδικείο για να βγάλει την απεργία αποχή των εκπαιδευτικών, παράνομη και καταχρηστική, μας τροφοδοτεί με ορισμένα πολύ σημαντικά συμπεράσματα που αποτελούν πολύτιμη γνώση για το εκπαιδευτικό κίνημα και μας εξοπλίζουν με πολύτιμη εμπειρία για τις επόμενες μάχες του αύριο…
Συμπέρασμα 1ο Παραδέχτηκε με την κίνησή της αυτή ότι φοβάται. Οι εκπαιδευτικοί όχι μόνο δεν έσκυψαν το κεφάλι όσο πλησίαζε η καταληκτική διορία που είχε θέσει, αλλά αντίθετα τα ποσοστά συμμετοχής τους στη νέα απεργία αποχή φούσκωναν σαν το τσουνάμι ρίχνοντας στην πολιτική της Κεραμέως το τρίτο κατά σειρά χαστούκι σε λιγότερο από ένα χρόνο (με το 95% αποχή από τις ηλεκτρονική ψηφοφορία για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια τον περσινό Νοέμβρη και το 90+% αποχή από την αξιολόγηση τον Μάρτιο να είναι τα άλλα δύο). Η πολιτική της ηττήθηκε κατά κράτος, δεν έπεισε ούτε με τις απειλές και το εκφοβισμό και τώρα παίζει το χαρτί της αυταρχικής επιβολής.
Συμπέρασμα 2ο Παραδέχτηκε παράλληλα ότι είχαν δίκιο οι ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών (ΟΛΜΕ-ΔΟΕ- ΟΙΕΛΕ) που επέμεναν ότι δεν μπορεί να σύρει σε πειθαρχικά τόσο μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών, όπως και ότι είχαν δίκιο για το νόμιμο της απεργίας αποχής, καθώς για να καταφέρει να την ακυρώσει κατέφυγε στις διατάξεις του νόμου – έκτρωμα Χατζηδάκη που απαιτεί προσωπικό ασφαλείας (άκουσον-άκουσον!) σε απεργία αποχή από διοικητικό καθήκον καθώς και απροσδιόριστου χρόνου διαμεσολάβηση με δήθεν ανεξάρτητη αρχή! Δεν δίστασαν να ζητήσουν αποζημιώσεις 10.000 € από κάθε ομοσπονδία (ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΟΙΕΛΕ και ΠΟΣΕΠΕΑ κάτι που δεν έγινε δεκτό από τα δικαστήρια.
Συμπέρασμα 3ο Απέδειξε για μια ακόμη φορά, μπροστά στο αδιέξοδο που δημιούργησε η πολιτική της, την πολιτική εξάρτηση της «ανεξάρτητης» δικαστικής από την εκτελεστική εξουσία, καθώς η δικαιοσύνη δεν έχει ποτέ αρνηθεί σε αίτημα κυβέρνησης να βγει παράνομη μια απεργία! Όλοι οι εργαζόμενοι διαχρονικά, που παλεύουν για τα δίκαιά τους, πάντα κρίνονται παράνομοι όταν η κυβέρνηση το ζητήσει. Μας ανέδειξε λοιπόν, καθώς δεν νομοθετούνται τα λαϊκά εργατικά συμφέροντα αλλά οι ανάγκες των ισχυρών, το πόσο επίκαιρο και αναγκαίο σε άδικες και εκμεταλλευτικές κοινωνίες, γίνεται ξανά το σύνθημα: «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» δηλαδή οι ανάγκες και τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων.
Κοντά σε αυτά έχουμε και συνδικαλιστικές δυνάμεις που σχεδόν «ανακουφισμένες» από την υποχρεωτικότητα που «μυρίζει» ο χαρακτηρισμός «παράνομη» στην απεργία-αποχή, βιάζονται να κηρύξουν το πέρας της διανθισμένο με 2-3 κινητοποιήσεις ωσάν τελετή λήξης.
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ-ΤΟΥ ΛΑΟΥ Η ΠΑΛΗ ΘΑ ΤΗΝ ΣΠΑΣΕΙ
Χέρι-χέρι με τον δικαστικό αυταρχισμό έρχεται και η καταστολή! Την Παρασκευή η Κυβέρνηση με πολιτική της απόφαση απαγόρευσε στο Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο να φτάσει στην Αμαλίας μπροστά στην Βουλή και στην συνέχεια το κατέστειλε με ΜΑΤ, χημικά, γκλομπ και ρήψεις νερού από την αύρα. Καταγγέλουμε την κλιμάκωση της βίας από τη Κυβέρνηση, που σκοπό έχει την τρομοκράτησή μας και δηλώνουμε πως κανένα μέτρο καταστολής δεν θα πνίξει τη φωνή του δίκιου μας.
Τι κάνουμε λοιπόν από εδώ και μπρος; ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ:
ΔΕΝ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ-ΔΕΝ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΜΕ-ΔΕΝ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΜΑΣΤΕ!
ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΒΗΜΑ-ΒΗΜΑ!
Κερδίζουμε όσο χρόνο μας δίνουν οι νομικοί ελιγμοί (έχουμε νομική κάλυψη, μέχρι να βγει τελεσίδικη απόφαση) για να διαμορφώσουμε ένα νικηφόρο συγκρουσιακό με τον αυταρχισμό της κυβέρνησης κλίμα. Η αύξηση των ποσοστών συμμετοχής μας, συνεχίζει να αδυνατίζει πολιτικά την κυβέρνηση, αναδεικνύει την απόστασή της από τις διαθέσεις του κλάδου και καταρρίπτει τις ελπίδες της να μας λυγίσει έστω και την τελευταία στιγμή. Συνεχίζουμε την απεργία - αποχή, καλούμε τους συναδέλφους σε όσα σχολεία συγκαλείται σύλλογος, να μπουν στην απεργία αποχή ακόμη πιο μαζικά. Ενημερώνουμε σχολείο σχολείο, συνάδελφο-συνάδελφο, ότι ο αγώνας συνεχίζεται.
Η ΕΛΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Καλούμε την ΕΛΜΕ να απευθυνθεί σε γονείς και στην ευρύτερη κοινωνία για να πάρει ο αγώνας ευρύτερα λαϊκά χαρακτηριστικά. Παλεύουμε για την κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη που βάζει αλυσίδες στα σωματεία και στο δικαίωμα της απεργίας. Να οργανώσει ενημερώσεις των σωματείων της περιοχής μας και των συλλόγων γονέων. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι και συντονιζόμαστε με το, αγώνα μαθητών-φοιτητών. Πάμε σε έκτακτη Γ.Σ. την Τετάρτη 6/10 στις 14.00 στο 3Ο Γ/σιο Ν. Ιωνίας με στόχο την κλιμάκωση του αγώνα μας με απεργία. Στην κλιμάκωση της επίθεσης η μόνη απάντηση είναι η κλιμάκωση του αγώνα μας.
Στις συνδικαλιστικές παρατάξεις που αρκούνται σε επετειακές συμβολικές κινητοποιήσεις χωρίς απεργίες και συνελεύσεις απλά ενημερωτικές και σε εκείνες που μεθοδεύουν «το στρίβειν δια του αρραβώνος» με παραπομπή των αγώνων στις καλένδες μιλώντας για συνελεύσεις μετά από τρεις εβδομάδες και «να δούμε» απαντάμε με αγωνιστικές αποφάσεις, με συνέχεια και διάρκεια μέχρι τη νίκη.
Καλούμε την ΕΛΜΕ να απαιτήσει νέα Γενική Συνέλευση των Προέδρων της με αίτημα αγωνιστική απεργιακή κλιμάκωση και πολύμορφες κινηματικές δράσεις το αργότερο μέχρι το Σάββατο 16 Οκτωβρίου.
Αποφασίζουμε 3ωρη στάση εργασίας από την ΕΛΜΕ μαζί με τρίωρη στάση από την ΟΛΜΕ για απεργία στις 11 Οκτωβρίου σύμφωνα με την ειλημμένη απόφαση από το ΔΣ της ΟΛΜΕ και επόμενο βήμα 48 ωρη την επόμενη εβδομάδα. Στόχος να φτάσουμε μέσα από γενικές συνελεύσεις και την συμμετοχή των συναδέλφων σε αποφασιστική συνέχιση της απεργίας αποχής με χαρακτηριστικά συλλογικής ανυπακοής στην δικαστική επιβολή της αξιολόγησης, στηριζόμενοι στην δύναμη που μας δίνει η μαζικότητα στον αγώνα μας.
Καλούμε την ΟΛΜΕ και την ΑΔΕΔΥ να βγάλουν κάλεσμα και να στηρίξουν τον κλάδο συνδικαλιστικά στην μη εμπλοκή στην αξιολόγηση και την αυτονομία της σχολικής μονάδας. Στο «εντέλλεσθαι» ο κλάδος ΧΡΕΙΆΖΕΤΑΙ να ορθώσει ένα συλλογικό ΟΧΙ με τις ΕΛΜΕ την ΟΛΜΕ και την ΑΔΕΔΥ μπροστά.
Προετοιμαζόμαστε για ένα μακρύ σκληρό και παρατεταμένο αγώνα ανατροπής όλων των αντιεκπαιδευτικών και αντεργατικών νόμων. Εμπεδώνουμε την αντίληψη ότι ο δημόσιος δωρεάν και καθολικός χαρακτήρας του σχολείου και τα εργασιακά μας δικαιώματα ανέκαθεν στην ιστορία ήταν αποτέλεσμα αγώνων.
Δύναμή μας που θα δώσει και τις λύσεις είναι η οργάνωση, η μαζικότητα καθώς και η μαχητική αποφασιστικότητα με την οποία διεκδικούμε μέσα από τα σωματεία μας.
Είναι ο δίκαιος στόχος μας, να κρατήσουμε σε ένα σύγχρονο δημόσιο σχολείο, αντίστοιχο των αναγκών μας, όλα τα παιδιά της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου