Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΕΡΑΜΕΩΣ ΜΕΝΕΙ ΜΕΤΕΞΕΤΑΣΤΕΑ 

ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ  ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ

ΔΕΝ ΒΑΘΜΟΛΟΓΟΥΜΕ «εξ αποστάσεως»  τους μαθητές μας.

ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ την απαξίωση του ρόλου μας ως παιδαγωγών και την επίταση των ταξικών ανισοτήτων της «τηλεκπαίδευσης».

 

 Έχοντας φθάσει μετ’ εμποδίων στο μέσο της φετινής σχολικής χρονιάς, γίνεται πλέον σαφές  ότι η πολιτική ηγεσία  δεν βλέπει την τηλε-εκπαίδευση ως κατάστασης «εξαίρεσης» και «προσωρινό φαινόμενο», αλλά  ως μια μορφή κανονικότητας. Γι’ αυτό  βιάζεται να την κατοχυρώσει ζητώντας μας υπό αυτές τις συνθήκες να βαθμολογήσουμε τους μαθητές μας την ώρα που στοιχειώδη συνταγματικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα της καθολικής και δωρεάν πρόσβασης των παιδιών στην εκπαίδευση και σε κάθε εργαλείο μάθησης, το δικαίωμα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, έχουν καταπατηθεί, δίνοντας τη θέση τους σε μία μονόδρομη και αντιπαιδαγωγική μετάδοση πληροφοριών εν είδει ραδιοφωνικής εκπομπής.

Παράλληλα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια ιδιότυπη σχολική διαρροή, καθώς ένας μεγάλος αριθμός μαθητών έχει ήδη αποκλειστεί εκ των πραγμάτων από την εκπαιδευτική διαδικασία, (έλλειψη μέσων, απρόσφορες συνθήκες, ψυχική εξουθένωση) και το Υπουργείο θεωρώντας τα όλα «καλώς καμωμένα» τολμάει να μιλάει για βαθμούς τετραμήνου! Στον εγγενώς αντιπαιδαγωγικό χαρακτήρα της τηλε-παρωδίας, έρχεται να προστεθεί το ουσιωδώς μηδενικό μαθησιακό αποτέλεσμα: Οι μαθητές, τηλε-εκπαιδευόμενοι, γίνονται δέκτες «θραυσμάτων», αποσπασματικών πληροφοριών και η όλη διαδικασία θυμίζει «στιγμιότυπα» ενός ιδιότυπου «ζάπινγκ».

Αυτό το εκ των πραγμάτων «κακό αποτέλεσμα» ζητάει το Υπουργείο να το βαθμολογήσουμε, για να μην «καθυστερήσει» στη συνέχεια η δική μας βαθμολογία μαζί με της σχολικής μονάδας στην οποία ανήκουμε, όπως ορίζει το νέο ΦΕΚ για την αξιολόγηση (20/1/21), κάτι που όπως φαίνεται είναι η μόνη λειτουργία του σχολείου που πραγματικά το ενδιαφέρει. Το μήνυμα του Υπουργείου είναι σαφές: Εγώ δεν θα παρέχω τίποτα για την ουσιαστική εκπαίδευση και διδασκαλία, και  μαθητές και  εκπαιδευτικοί θα έχουν την ατομική ευθύνη της προόδου τους. Το ζουμί είναι η σύγκριση και η κατάταξη! Η διαδρομή μέχρι το βαθμό συνιστά λεπτομέρεια!

 

Να γιατί το υπουργείο κόπτεται για την κατάθεση βαθμολογίας!

Εκμεταλλευόμενη εν μέσω πανδημίας την φιλότιμη ανταπόκριση των εκπαιδευτικών στην διαδικασία της τηλε-εκπαίδευσης, η πολιτική του υπουργείου, δεν ορρωδεί προ ουδενός τον πολιτικό προγραμματισμό της. Λαμβάνοντας το νήμα, όλων των προηγούμενων υπουργών, όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, ως διά μαγείας εξαφανίζει τις μορφωτικές ανισότητες και τα τεχνικά προβλήματα, πιέζει δια των στελεχών του για παράδοση βαθμολογίας, αδιαφορώντας για τις παιδαγωγικές επιπτώσεις που έχει η εξ αποστάσεως αξιολόγησή των μαθητών, φορά το «μανδύα» του όλα «βαίνουν καλώς» στην εικονική πραγματικότητα που έχει επιβάλλει, για να εξωραΐσει στην κοινωνία την εξ αποστάσεως «εκπαίδευση» ενώ στην πραγματικότητα κάθε της απόφαση, κεντά στο καμβά της αντιδραστικής μεταρρύθμισης όλων των φιλολαϊκών χαρακτηριστικών της Εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων.

Κάθε νομοσχέδιο και μια βελονιά στην αλλαγή του καθολικού Δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της Εκπαίδευσης, κάθε βήμα που κατορθώνει να επιβάλλει μας φέρνει πιο κοντά στο σχολείο της Αγοράς για τους λίγους, που διακαώς επιθυμούν στην κυβέρνηση.

 

Όχι, λοιπόν, δεν είναι όλα εντάξει!

Θεωρούμε ότι η πλειονότητα των συναδέλφων συνειδητοποιεί ότι η κατάθεση βαθμολογίας δεν έχει ούτε παιδαγωγικά ούτε ηθικά ερείσματα. Η πρόσφατη εγκύκλιος για τη δυνατότητα διεξαγωγής δύο διαγωνισμάτων στο δεύτερο τετράμηνο, αποτελεί υποχώρηση της κυβέρνησης μπροστά στην άρνηση μας να «θαμπωθούμε» από τα ηλεκτρονικά στολιδάκια του e-class. Η τηλε-αξιολόγηση απορρίφθηκε στην πράξη από την πλειονότητα των εκπαιδευτικών, καθώς τα προβλήματα της αντικειμενικότητας, της διαβλητότητας και της αναξιοπιστίας των τηλε-διαγωνισμάτων δεν ήταν δυνατό να «κουκουλωθούν» ή να εξωραϊστούν, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Υπουργείου και των μυστικοσυμβούλων της εκπαίδευσης.

Η υποχώρηση του Υπουργείου στο ζήτημα των τηλε-διαγωνισμάτων αποτελεί δε μία ηχηρή απόδειξη του ότι οποτεδήποτε ο κλάδος αντέδρασε συλλογικά απέναντι στις εκάστοτε επιλογές του Υπουργείου (πρόσφατη ηλεκτρονική ψηφοφορία, κάμερες στην τάξη), αυτές ακυρώθηκαν στην πράξη!

Συνάδελφισσα/ε, η κατάθεση της βαθμολογίας σε αυτή τη συγκυρία και με αυτούς τους όρους αναιρεί τον παιδαγωγικό ρόλο μας ως εκπαιδευτικών! Ο ρόλος μας δεν είναι να αποτυπώνουμε την κατάσταση των μαθητών/ριών μας, αλλά να προσπαθούμε να την αλλάζουμε. Ο ρόλος μας δεν είναι να στέλνουμε πληροφορίες, αλλά να δίνουμε κίνητρα για να αγαπούν τα παιδιά την μάθηση. Και, όπως είδαμε στην πράξη, η τηλεκπαίδευση δεν δίνει τη δυνατότητα σε κάθε παιδί να εκφραστεί, ούτε σε εμάς  να το βοηθήσουμε πραγματικά να κάνει βήματα. Η συστολή, ο δισταγμός, ακόμη και η «απόσυρση» ενός μαθητή, σε τέτοιες συνθήκες, δεν μπορεί να θεωρούνται πάντοτε ως ένδειξη αδιαφορίας. Το περιβάλλον της τηλεκπαίδευσης, εύκολα δρα αποπροσανατολιστικά, διαχέει το ενδιαφέρον των μαθητών, μειώνει τη συγκέντρωση, «κλείνει το μάτι» προς μία στάση ελλειμματικής προσοχής.  Επομένως, μία τυπική καταχώριση βαθμών προσβάλλει στα μάτια των μαθητών μας την προσπάθεια που κάνουμε, καθώς αυτό που τελικά δείχνει είναι ότι, ενώ η ουσία εκλείπει ο τύπος διατηρείται, ευτελίζοντας την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία και δίνοντας συνολικά αρνητικό υπόδειγμα ζωής.

Η λύση του να πριμοδοτήσουμε τους μαθητές βάζοντάς τους υψηλότερους βαθμούς είναι εξίσου απαξιωτική για μας  και τους μαθητές μας. Το σκεπτικό του τύπου «κατανοώ προς τα πού το πάει το υπουργείο, αλλά βάζω έναν βαθμό για να ξεμπερδεύω και να έχω το κεφάλι μου ήσυχο»  μας υποβιβάζει από άτομα με ελεύθερη βούληση και αξιώσεις μορφωτικές και παιδαγωγικές ανάλογες του ρόλου μας, σε απλά εκτελεστικά όργανα, σε απλά «γρανάζια» του μηχανισμού που καλλιεργεί μόνο την υποταγή και υπακοή στους ανωτέρους.

Στο σημείο αυτό να υπενθυμίσουμε ότι, με βάση το υπάρχον νομικό πλαίσιο, και συγκεκριμένα σύμφωνα με την § 7 του άρθρου 103 του Ν. 4610/2019, «αν από την ονομαστική κατάσταση της προφορικής βαθμολογίας λείπει βαθμός μαθητή, η έλλειψη αυτή πρέπει να αιτιολογείται από τον διδάσκοντα με ενυπόγραφη σημείωσή του πάνω στην κατάσταση βαθμολογίας». Σύμφωνα, επομένως, με το συγκεκριμένο πλαίσιο κανένας συνάδελφος δεν είναι υποχρεωμένος να παραδώσει βαθμολογία, εφόσον εκτιμά ότι δεν έχει σχηματίσει εικόνα για την επίδοση ενός μαθητή ή ενός τμήματος.

 

 Με βάση τα παραπάνω, ως εκπαιδευτικοί, έχουμε ηθική υποχρέωση:

·               Να αντισταθούμε  στις πιέσεις των διευθυντών και συμβούλων για κατάθεση βαθμολογίας στο πρώτο τετράμηνο.

·               Να μην καταθέσουμε βαθμολογία νομιμοποιώντας την τηλεκπαίδευση ως ισότιμη με τη ζωντανή εκπαίδευση. Να αξιοποιήσουμε τη δυνατότητα του νόμου, με αιτιολογημένο σημείωμα, και να βάλουμε βαθμούς μόνο στο 2^ο  τετράμηνο.

·               Να μην υποβάλουμε τους μαθητές μας στην παρωδία των τηλε-διαγωνισμάτων και της τηλε-αξιολόγησης.

 

Καλούμε το Υπουργείο να αναλάβει τις ευθύνες του:

·               Να αναπροσαρμόσει και να μειώσει τη διδακτέα ύλη των μαθημάτων όλων των τάξεων, και

          να ζητήσει την επανάληψη της ύλης που παραδόθηκε εξ αποστάσεως.

·               Να καταργήσει την τράπεζα θεμάτων.

·               Να μην αλλάξει το σύστημα πρόσβασης και να αποσύρει το νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια

          εκπαίδευση.

·               Να εκκινήσει άμεσα τη διαδικασία Ενισχυτικής  Διδασκαλίας σε Γυμνάσια και Λύκεια.

·               Να ικανοποιήσει όλα τα αιτήματα που θα εξασφαλίσουν το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων.