Η «τηλε-εκπαίδευση»
δεν είναι εκπαίδευση: Ανοίξτε τα σχολεία με ασφάλεια!
Από τις 9 Νοέμβρη 2020 η
κυβερνητική αδιαφορία και η αντιλαϊκή πολιτική του μηδενικού κόστους για τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας κρατά
κλειστά τα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αγνοώντας παντελώς τα
αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος για
ανοιχτά και ασφαλή σχολεία (με 15 μαθητές ανά τμήμα, τεστ σε
μαθητές/τριες και εκπαιδευτικούς, διορισμούς εκπαιδευτικών και προσωπικού
καθαριότητας κλπ). To Υπουργείο Παιδείας επιμένει με το παρατεταμένο κλείσιμο των σχολείων στη νομιμοποίηση και μονιμοποίηση της ΕΞΑΕ ως μιας συνειδητής επιλογής
για να μην ξοδέψει ούτε ένα ευρώ για
ανοιχτά και ασφαλή σχολεία και μεταθέτει το οικονομικό κόστος λειτουργίας
της εκπαίδευσης αποκλειστικά τους εκπαιδευτικούς και τις οικογένειες των
μαθητών.
Το θράσος όμως και η υποκρισία περισσεύουν όταν τολμά να στέλνει και «Εγκύκλιο για την εξ αποστάσεως υλοποίηση της (ισχύουσας) αξιολόγησης των μαθητών/τριών Δ/θμιας Εκπ/σης για το σχολικό έτος 2020-2021». Σαν να μη συμβαίνει τίποτα, λες και κινούνται σε ένα παράλληλο σύμπαν, οι επιτελείς του Υπουργείου Παιδείας επιτάσσουν ότι πρέπει να υλοποιηθούν «οι ισχύουσες διατάξεις» και μάλιστα «απαρέγκλιτα», δηλαδή να βάλουμε διαγωνίσματα, να αξιολογήσουμε την «προφορική επίδοση», τη «συμμετοχή στο μάθημα» και τη «συνολική εικόνα» των μαθητών, με τελευταίο φιρμάνι την «καταγραφή της ύλης» που διδάχτηκε στα πλαίσια της ΕΞΑΕ προσπαθώντας να υποβάλουν την αίσθηση της «κανονικότητας» και την ιδέα ότι η τηλε-παρωδία που βιώνουν εκπαιδευτικοί και μαθητές ταυτίζεται με την εκπαιδευτική διαδικασία. Ο τραγέλαφος μάλιστα ενισχύεται από το γεγονός ότι με ένα αυστηρά τεχνοκρατικό ύφος περιγράφονται αναλυτικά τα «εργαλεία» που είναι στη διάθεση του εκπαιδευτικού και η πληθώρα επιλογών που έχει προκειμένου να υλοποιήσει τις «γραπτές δοκιμασίες».
Το Υπουργείο αδιαφορεί υπεροπτικά
για το γεγονός ότι με την «τηλε-εκπαίδευση»
στην πράξη καταργείται το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ισότιμης
πρόσβασης στη γνώση όλων των παιδιών, αφού στερούνται τεχνολογικού
εξοπλισμού και της δυνατότητας πρόσβασης στο διαδίκτυο:
· μαθητές/τριες από τα ασθενέστερα λαϊκά στρώματα
· οικογένειες με δύο, τρία παιδιά και μάλιστα με πολλούς απ’
τους γονείς σε καθεστώς τηλεργασίας
· ολόκληρες περιοχές της ορεινής, ακριτικής και νησιωτικής
Ελλάδα
κι ενώ η πλειοψηφία των μαθητών συνδέεται μέσω κινητού, ή και σταθερού
τηλεφώνου και με τη λειτουργία της τηλεκπαίδευσης να είναι μέχρι σήμερα πολύ
προβληματική.
Η
πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας με αναλγησία και απέχθεια προς την
εκπαιδευτική κοινότητα τιμωρεί ιδιαίτερα τους φτωχούς μαθητές με την καταχώριση των απουσιών του διαστήματος
της καραντίνας στο my school, με την απαίτηση
του προχωρήματος της ύλης , χωρίς καμία ανακοίνωση περικοπής της και
εμμένοντας στην εφαρμογή της τράπεζας
θεμάτων.
Το ποτήρι ξεχειλίζει με την εγκύκλιο για
την e-βαθμολόγηση και e-εξετάσεις των έγκλειστων
μαθητών!
Να ξεκαθαρίσουμε τα
πράγματα.
Από
την συγκεκριμένη εγκύκλιο δεν προκύπτει καμία υποχρεωτικότητα.
Το
εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει να υψώσει τείχος αντίστασης σε αυτή τη νέα πρόκληση,
να την επιστρέψει ως εντελώς ανεφάρμοστη, να σταθεί στο πλευρό των μαθητών. Να
μη συμπράξει στη διάλυση του δημόσιου σχολείου που οφείλει να υπηρετεί την
καθολική πρόσβαση των μαθητών σε ποιοτική εκπαίδευση. Να δηλώσει
κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε καμία διαδικασία αξιολόγησης
με κλειστά σχολεία, γιατί δε θεωρεί την «τηλεκπαίδευση» μορφή εκπαίδευσης.
Αντίθετα θεωρεί ότι είναι μια διαδικασία με τεράστιο μορφωτικό και κοινωνικό κόστος,
αφού ακυρώνει:
· Τη ζωντανή σχέση μαθητών-εκπαιδευτικών
·
Τη
διδασκαλία ως λειτουργικό μέσο
κατανόησης βασικών εννοιών, ανάπτυξης της κριτικής σκέψης και των ικανοτήτων
των παιδιών σε κάθε εκπαιδευτικό αντικείμενο
·
Τις
προϋποθέσεις μάθησης και κοινωνικοποίησης που συνδέονται άρρηκτα με το φυσικό
χώρο του σχολείου: την σχολική
αίθουσα, όπου αναπτύσσεται η δημιουργική ανταλλαγή απόψεων, διορθώνονται τα
λάθη και προσανατολίζεται σωστά η σκέψη των μαθητών, αλλά και χώρους όπως τα
εργαστήρια, οι βιβλιοθήκες, οι αίθουσες εκδηλώσεων, τα γυμναστήρια, τα προαύλια
κλπ, όπου αναπτύσσεται η βιωματική προσέγγιση της γνώσης , αλλά και η
κοινωνικότητα, η φιλία και η αλληλεγγύη μεταξύ των μαθητών
·
Τις
συνθήκες της σχολικής ζωής που προάγουν την ψυχική υγεία των παιδιών, τα οποία με την τηλεκπαίδευση αναγκάζονται να ακούν
«ψυχρές» πληροφορίες μέσω ενός laptop, στην καλύτερη περίπτωση, ή ενός κινητού, αλλά δεν έχουν
καμία δυνατότητα να εκφράσουν και να μοιραστούν τα συναισθήματά τους, το άγχος
και τον φόβο που προκαλεί η πανδημία
·
Τις
δυνατότητες πρόσληψης των μαθητών, έστω και αυτών ακόμη των πληροφοριών της οθόνης ή του ακουστικού, αφού
αναγκάζονται να μετατρέπουν σε χώρο μάθησης τον οικογενειακό τους χώρο, ο
οποίος είναι προορισμένος να υπηρετεί άλλες ανάγκες και λειτουργίες της προσωπικής
και οικογενειακής ζωής
·
Το
συνολικό μορφωτικό ρόλο του σχολείου με αποτέλεσμα να οξύνονται τα προϋπάρχοντα μορφωτικά κενά και οι
εκπαιδευτικές ανισότητες
·
Το
λειτούργημα του εκπαιδευτικού που
αναγκάζεται να μεταδίδει αποσπασματικές πληροφορίες, σε συνθήκες άγχους,
ψυχικής πίεσης και αλλοίωσης του ίδιου του ρόλου του ως παιδαγωγού και
επιστήμονα.
Για όλους τους παραπάνω λόγους
θεωρούμε επιβεβλημένη τη δραστική μείωση της ύλης σε όλα τα μαθήματα όλων των τάξεων και ειδικά
της Γ’ Λυκείου και την επανάληψη της εξ’ αποστάσεως «διδαχθείσας» ύλης μόλις
ανοίξουν τα σχολεία. Αντιβαίνει οποιαδήποτε επιστημονική και παιδαγωγική
δεοντολογία, κάτω από αυτές τις αντίξοες συνθήκες, με κλειστά σχολεία και
έγκλειστους μαθητές να μας ζητούν να
αναγράψουμε τη «διδαχθείσα» ύλη. Διδαχθείσα ύλη σημαίνει διδασκαλία,
ερμηνεία των φαινομένων, ανάλυση των εννοιών, αφομοίωση αυτών από τους
μαθητές/τριες και έλεγχος της αφομοίωσης σε μια ζωντανή διαδικασία διαλόγου
μέσα στην τάξη. Η υπογραφή του διδάσκοντα στο βιβλίο της ύλης βεβαιώνει
τα προαναφερόμενα. Η «τηλε-εκπαίδευση» όμως, ακυρώνει όλες τις
προαναφερόμενες προϋποθέσεις διδασκαλίας
και μάθησης, ενώ πολλά παιδιά δεν έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης και άλλα
αδυνατούν είτε να συνδεθούν, είτε να ακούσουν κλπ. Συνεπώς, οι συνθήκες
αυτές δεν επιτρέπουν στο διδάσκοντα να επιβεβαιώσει με την υπογραφή του
ότι η όποια ύλη διδάχτηκε και αφομοιώθηκε από τους μαθητές. Δηλώνουμε ότι, όταν επιστρέψουμε στο
σχολείο και συνεχιστεί η εκπαιδευτική διαδικασία τότε και μόνο τότε, θα την
αναγράψουμε στο βιβλίο της ύλης και θα υπογράψουμε, όπως επιτάσσει η
επιστημονική και παιδαγωγική δεοντολογία. Επίσης, κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες θεωρούμε απαράδεκτη
οποιαδήποτε συζήτηση για αξιολόγηση των μαθητών αλλά και καταχώρηση απουσιών, γιατί αντίκειται και στην πιο στοιχειώδη έννοια δικαιοσύνης.
Να σταθούμε
στο πλευρό των μαθητών μας .
Να
διδάξουμε με τη στάση μας το μάθημα της αλληλεγγύης!
Η
προσπάθεια επιβολής της τηλε-αξιολόγησης θεωρεί αυτονόητο πως τα παιδιά μπορούν
να δώσουν τεστ και γραπτές εξετάσεις τετραμήνου μέσω κινητών ή σταθερών
τηλεφώνων με τις προβληματικές συνδέσεις.
Αγνοεί τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και ειδικές εκπαιδευτικές
ανάγκες που εξετάζονται προφορικά. Η πολιτική ηγεσία κάνει πως αγνοεί τη
δυνατότητα κάποιων να «αριστεύσουν» με απαντήσεις από τα φροντιστήρια. Αδιαφορεί επιδεικτικά προκειμένου να επιβάλλει
την «τηλεκπαίδευση» ως εκπαίδευση. Επιδιώκει να ενσωματώσουν τα παιδιά από
νωρίς την αδυναμία, την απόρριψη ώστε να τους κοπούν τα φτερά, οι προσδοκίες
και τα όνειρα για εισαγωγή στην τριτοβάθμια. Η πολιτική του «σοκ και δέος»
γίνεται πανάκεια και εφαρμόζεται και στους μαθητές, με στόχο να οδηγηθούν από
νωρίς εκτός σχολείου προς την μεταγυμνασιακή κατάρτιση – απλήρωτη ανήλικη
εργασία όπως ορίζει και το νέο αντιπαιδαγωγικό νομοσχέδιο για την Επαγγελματική
Εκπαίδευση που μαζί με όλα τα λοιπά νομοθετήματα έχουν τον ίδιο προσανατολισμό και οδηγούν με
μαθηματική ακρίβεια στη συρρίκνωση του δημόσιου
σχολείου.
Αλλάζουν τα δεδομένα των Πανελληνίων μέσα
στη χρονιά μέσα στην πανδημία!!!
Με νέα
αιφνιδιαστική κίνηση η Κυβέρνηση ανελέητα και αντιδεοντολογικά στην μέση της
χρονιάς και πάνω στην κορύφωση της πανδημίας, αλλάζει 6 μήνες πριν τις
Πανελλήνιες, την δήλωση εισαγωγής στα ΑΕΙ κατά τα πρότυπα και τις ιδέες του
Γαβρόγλου, θεσμοθετώντας 2 φάσεις: την 1ή την «καλή» με έως 10 σχολές και την
2η για όσους δεν πετύχουν την προτίμησή τους, με ότι σχολή έχει «περισσέψει».
Την ίδια ώρα ως
αντάλλαγμα για να δεχτεί το Καθηγητικό κατεστημένο στα Πανεπιστήμια την ίδρυση
Αστυνομίας των Πανεπιστημίων, τους καλοπιάσει πετώντας τους το μπαλάκι, να
ορίζει η κάθε σχολή την βαθμολογική βάση εισαγωγής που επιθυμεί, ώστε να
διαλέγει εκείνη τους φοιτητές της και όχι οι φοιτητές τη σχολή τους.
ΚΑΛΟΥΜΕ
ü Την ΟΛΜΕ και τις ΕΛΜΕ να καταγγείλουν ως απαράδεκτη
την εγκύκλιο, να απαιτήσουν την απόσυρσή της και να καλέσουν τους συναδέλφους
να ΑΠΕΧΟΥΝ από κάθε διαδικασία αξιολόγησης, αναγραφής της διδαχθείσας ύλης, παράδοσης βαθμολογίας και
καταχώρησης απουσιών.
ü Τους συλλόγους διδασκόντων να αντιμετωπίσουν το ευαίσθητο
ζήτημα της αξιολόγησης και των απουσιών των μαθητών μας με αίσθημα
συλλογικής, δημοκρατικής και παιδαγωγικής ευθύνης. Με πνεύμα ενότητας και
αλληλεγγύης να προχωρήσουν σε συλλογικές αποφάσεις ενάντια στην αξιολόγηση
των μαθητών και την καταχώρηση των απουσιών τους.
ü Τους διευθυντές των σχολείων να δείξουν τη δέουσα κατανόηση και
ευαισθησία και να μην πιέζουν τους συναδέλφους να εφαρμόζουν μέτρα που
βρίσκονται πολύ μακριά από τη σκληρή καθημερινή πραγματικότητα μαθητών και
εκπαιδευτικών.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
·
Να αποσυρθεί τώρα η σχετική εγκύκλιος. Κανείς εκπαιδευτικός να μην υποχρεωθεί να παραδώσει βαθμολογία όσο
διαρκεί η εξ αποστάσεως διδασκαλία.
·
Καμία αξιολόγηση των μαθητών με κλειστά σχολεία, σε συνθήκες τηλεκπαίδευσης. Δε δεχόμαστε τον εξευτελισμό
των e- διαγωνισμάτων, δε
βάζουμε τηλεδιαγωνίσματα και βαθμούς σ΄ αυτές τις συνθήκες. Αξιολόγηση
και βαθμοί μόνο στη δια ζώσης
εκπαίδευση.
·
Να μην καταχωρηθούν να μην προσμετρηθούν οι απουσίες
μαθητών στο my school σ’ αυτές τις συνθήκες.
·
Η διαδικασία της τηλε-διδασκαλίας δεν μπορεί να
καταγραφεί ως διδαχθείσα ύλη, επιβάλλεται
η επανάληψή της μετά το άνοιγμα των σχολείων.
·
Δραστική μείωση και αναπροσαρμογή της ύλης, από τώρα, όλων των μαθημάτων και, ιδίως, των
πανελλαδικώς εξεταζόμενων.
·
Να
αποσυρθεί κάθε σκέψη για αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στα ΑΕΙ εν μέσω πανδημίας.
·
Να καταργηθεί η διαβόητη τράπεζα θεμάτων.
·
Άμεση κατάργηση του θεσμικού πλαισίου για τηλε-εκπαίδευση
και κάμερες.
·
Ασφαλή
επαναλειτουργία των σχολικών μονάδων, με μικρά τμήματα 15 μαθητών (επίταξη
αιθουσών, αξιοποίηση όλων των κλειστών δημόσιων χώρων, αιθουσών) πρόσληψη του
αναγκαίου αριθμού των εκπαιδευτικών και των καθαριστριών, νοσηλευτών, μαζικά
test, ιχνηλάτηση, σε συνδυασμό με την ενίσχυση
του ΕΣΥ.
Να μην υπάρξει μια ακόμα χαμένη χρονιά για την πλειοψηφία των μαθητών και
των μαθητριών!
Να μην υπάρξει μια γενιά σακατεμένη από το άγχος και τον φόβο που προκαλεί
ο εγκλεισμός.
Αυτή να γίνει η γενιά του αγώνα, της
αντίστασης της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου