ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2019

Για ένα σωματείο που ΕΝΩΝΕΙ!

Που αγωνίζεται με δύναμη την αλληλεγγύη και φέρνει νίκες!

Ο κόσμος πυρπολείται από τα καπιταλιστικά κέρδη, μα οι κοινωνίες του αντιστέκονται.

Έχουμε τα τελευταία χρόνια μια όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και της ταξικής

πάλης σε διεθνές επίπεδο στα πλαίσια της  παρατεταμένης παγκόσμιας καπιταλιστικής  κρίσης. Η πρόσφατη εισβολή της Τουρκίας στη Συρία,  με τους χιλιάδες νέους πρόσφυγες,  όπως και η σύσφιξη των ελληνοαμερικανικών σχέσεων που απογειώνει η κυβέρνηση  της ΝΔ επεκτείνοντας τη συμφωνία για τις στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα,  μπορεί να πυροδοτήσουν ένα νέο γύρο φωτιάς και καταστροφής στην ευρύτερη περιοχή. Απ’ την άλλη έχουμε ένα ξέσπασμα παλλαϊκών αυθόρμητων εξεγέρσεων σε όλο τον κόσμο, από τη Χιλή και τον Ισημερινό μέχρι το Λίβανο, το Χονγκ Κονγκ και το Ιράκ, που πετυχαίνουν σοβαρές νίκες αναγκάζοντας τους καθεστωτικούς υπηρέτες των οικονομικών ελίτ σε σημαντικές υποχωρήσεις. Αυτά τα αυθόρμητα κινήματα, αναδεικνύουν τις μεγάλες δυνατότητες αντεπίθεσης των λαών απέναντι στο  θεριό του παγκοσμιοποιημένου ολοκληρωτικού καπιταλισμoύ, αλλά και την αδυναμία συνολικής νίκης τους, λόγω  έλλειψης ενός σύγχρονου στρατηγικού επαναστατικού προτάγματος, στη συγκρότηση του οποίου καλούμαστε όλοι να συμβάλλουμε. 

Από τη «μεταμνημονιακή» σταθερότητα στο «Νόμος και τάξη» (και κέρδη για τους λίγους)

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ως αμορτισέρ των κοινωνικών αντιστάσεων, έπεισε πολλούς για τον μονόδρομο των μνημονιακών πολιτικών. Θεσμοθετώντας το νομικό πλαίσιο - οπλοστάσιο κατά των εργαζόμενων, κατά παραγγελία του ελληνικού και διεθνούς κεφαλαίου, ετοίμασε τον καμβά, για να έρθει «με χαρά και φούρια» η απροκάλυπτα φασίζουσα κυβέρνηση της ΝΔ, να κεντήσει νέες μεταρρυθμίσεις υπέρ την καπιταλιστικής κερδοφορίας Και τι δεν είδαμε σ’ αυτούς τους λίγους μήνες της  νέας «κανονικότητας»! Κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, βίαιη εισβολή στην ΑΣΟΕΕ με τραυματισμούς φοιτητριών-των, αναίτιες τρομοκρατικές συλλήψεις.

Προσαγωγές «εγκληματιών» ανηλίκων που παρακολουθούσαν ακατάλληλα θεάματα, ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής - πολιτικής δράσης.  με διώξεις εκπροσώπων συλλογικοτήτων (Δίκτυο Σπάρτακος-Χαραλαμπόπουλος) και πολιτικών οργανώσεων (Ανταρσύα- Αγαπητός). Νομοθετική παρεμπόδιση προκήρυξης απεργίας, με το 50%+1 και την ηλεκτρονική ψηφοφορία. Ξενοφοβική πολιτική προς τους πρόσφυγες, σκλήρυνση της πολιτικής ασύλου, εκκενώσεις χώρων φιλοξενίας, κλειστά κέντρα φύλαξης, που ενθαρρύνουν  τα πιο μισάνθρωπα ένστικτα (μπάρμπεκιου στα Διαβατά), δίνοντας στη χώρα  ρόλο Ευρωενωσιακού ανθρωποφύλακα. Περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις και κέρδη για τους λίγους, με βάσει το νέο αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο. Προώθηση νέου αντιασφαλιστικού νόμου, που στοχεύει στην παράδοση των εισφορών των ασφαλισμένων σε ιδιωτικά «επενδυτικά funds». Επέκταση παντού της ελαστικής εργασίας, παρακώλυση του δικαιώματος του εργαζόμενου να καταγγέλλει τη σύμβαση εργασίας. Επιδείνωση των συνθηκών εργασίας που οδηγούν στην εξαθλίωση και συχνότατα στο θάνατο εργαζομένων (2-3  εργατικά δυστυχήματα το μήνα, με τελευταίο στη ΛΑΡΚΟ). Την νομοθετική ασυλία των «επενδυτών», που οδηγεί στην ασύδοτη δράση τους με «θύμα» εργαζόμενο και φυσικό περιβάλλον.

Κεραμέως άκου, τον «πόνο» της Γιαννάκου… Οι αξιολογητές ξανάρχονται.

Η νέα υπουργός Παιδείας διαβεβαίωσε την αριστοκρατία «της τσέπης», ότι θα’ χει κατ’ αποκλειστικότητα το δικαίωμα να αριστεύει παντού. Διατήρησε το Νόμο Γαβρόγλου με τις διπλές εξετάσεις αυξημένης δυσκολίας, την ώρα που με το «Αναπτυξιακό Νομοσχέδιο» παρακάμπτοντας το Σύνταγμα, εξίσωσε τα πτυχία των ΑΕΙ με αυτά των εδώδιμων  2ετών και ακριβών ελληνικών κολλεγίων Με μία ιδεολογική ρελάνς,  σάλπισε τη Λήθη  και την παραχάραξη της Ιστορίας για τις ανάγκες της ολιγαρχίας, απαλείφοντας στο μήνυμά της για την  28^η Οκτωβρίου όλως  τυχαίως, τη λέξη φασισμός. Ο νέος πάλι πρόεδρος του ΙΕΠ, Γ. Αντωνίου φιλοδοξεί να επιστρέψουμε στο 2014 τότε που 2.500 εκπαιδευτικοί απολύθηκαν απ’ την κυβέρνηση Σαμαρά… Χωρίς τις «ροζ» ιδεολογικές ταλαντεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αφού δεν χρειάζονται πλέον «φερετζέ», βαδίζουν πρόσω ολοταχώς για την εδραίωση των απαιτήσεων ΕΕ, Ο.Ο.Σ.Α και Σ.Ε.Β.  το «Ιερό Δισκοπότηρο» της ιδιωτικοποίησης της Παιδείας, την «αξιολόγηση», σε ένα χρόνια απαξιωμένο σχολείο, που καταρρέει από τις περικοπές.

Στα αποκαῒδια του δημόσιου σχολείου, θεμελιώνουν το «αυτόνομο» σχολείο της αγοράς.

Άλλοι φταίνε και άλλοι «τραβάνε το κουπί!» Τα καθήκοντα της σχολικής καθημερινότητας αυξάνονται δραματικά. Ο κατασυκοφαντημένος «ηλικιωμένος» εκπαιδευτικός καλείται να γίνει «λαστιχένιο-πολυεργαλείο» για να τα καταφέρει. Ταυτόχρονα εν αναμονή της νέας αξιολόγησης, πολλοί Δ/ντες-ντριες αποφασίζουν να γίνουν manager σπέρνοντας την διχόνοια στους συλλόγους ή βγάζοντας αυταρχισμό. Σε αυτές τις συνθήκες δάσκαλοι και μαθητές καλούμαστε να «αριστεύσουμε» στο σχολείο της φτώχειας και της εγκατάλειψης, το σχολείο των μηδενικών διορισμών, των εξατμισμένων μισθών (40% μείωση από το 2010), της κτηριακής κατάρρευσης, της σαρδελοποίησης σε 27αρια τμήματα,  των  αναπληρωτών -  ομήρων που «διακτινίζονται» σε 3 ή 4 σχολεία κατά κύματα,  χωρίς να καλύπτονται τα αμέτρητα κενά. Τις αδυναμίες που δημιουργούν στο Δημόσιο σχολείο, φιλοδοξούν να τις αναπληρώσουν με την προώθηση της «αυτονομίας» της σχολικής μονάδας.

Σύλλογος εκπαιδευτικών, Δήμος και γονείς σε κάθε σχολείο, θα επιφορτιστούν διαπλεκόμενοι να διεκπεραιώσουν ένα κομμάτι της λειτουργίας του, σαν μια ανεξάρτητη οικονομική μονάδα. Με τους ιδιωτικούς φορείς από δίπλα,  που  οι κήρυκες της «αξιολόγησης» επιθυμούν να τους εμπλέξουν πιο ενεργά  σε όλες τις ανάγκες των σχολείων.  Από τις χορηγίες ( βλέπε Cosco στον Πειραιά) και τα « Σχέδια Δράσης» στα ΕΠΑΛ όπου οι εκπαιδευτικοί καλούνται  να τα υποβάλλουν στην ιδιωτική εταιρεία Noesis, για να τσιμπήσουν το «τυράκι» των 2000 €, μέχρι την εμπλοκή συλλόγων γονέων και εθελοντών, στην καθαριότητα των σχολείων.

Αυστηρή κατηγοριοποίηση λοιπόν παντού με εξατομικευμένη ευθύνη και μείωση δαπανών.

Με το πενιχρό 2,87% του προϋπολογισμού για την Παιδεία (26,6%  χαμηλότερα από το 2009), να βαίνει διαρκώς μειούμενο, η «αυτονομία» των σχολείων, ρίχνει την ευθύνη για την εξεύρεση πόρων στους συλλόγους καθηγητών (και την τοπική κοινωνία). Με αυτό το κριτήριο θα αξιολογεί-κατηγοριοποιεί μαθητές, καθηγητές, σχολεία, αλλά και από την προθυμία μας να κατηγοριοποιούμε επίσης αυστηρά τους μαθητές μας,  μέσα από ατέρμωνες, στημένες, μηχανιστικές εξετάσεις. Εγγράφονται στην ίδια ιδεολογία της εξατομίκευσης της ευθύνης, τόσο τα ταξικά φίλτρα που επαναφέρουν στο ΓΕΛ (τράπεζα θεμάτων, βάση του 10), η μαθητεία στα ΕΠΑΛ που εκπαιδεύει του μαθητές στην «εργασιακή ευελιξία», «δουλάκια» της αγοράς και της φτηνής εργασίας, όσο και το  προσοντολόγιο του νόμου Γαβρόγλου για τις προσλήψεις, που απαξιώνει πλήρως το βασικό πτυχίο και την προϋπηρεσία, μετατρέποντας τους εκπαιδευτικούς σε survivor για μια θέση ελαστικής εργασίας στο σχολείο με διδακτορικό! Στην αβεβαιότητα όλοι! μικροί και μεγάλοι. Όσοι «έχουν» μπορούν βεβαίως, να θεραπεύσουν την «ατομική τους αδυναμία», με την «αγορά» των ανάλογων προσόντων. Κάπως έτσι φαντάζονται οι «άριστοι» του κεφαλαίου, ότι θα ξεμπερδέψουν μια και καλή, με το δικαίωμά όλων μας στη μόρφωση και τη δουλειά!

Τι κάνει η ΟΛΜΕ; Τι κάνει το σωματείο μας;

Tην ώρα που κυβέρνηση και υπουργείο ακονίζουν τα μαχαίρια της «τιμωρητικής» αξιολόγησης, η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ), σφυρίζουν κλέφτικα. Κρατούν τους συναδέλφους σε ιδεολογική καταστολή, χωρίς ενημέρωση, εμποδίζουν κάθε αγωνιστική πρωτοβουλία. Λειτουργούν ως συνεργάτες του Υπουργείου, ως «πλασιέδες» των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων και ουσιαστικά «βάζουν πλάτη» για την υλοποίησή τους. Θέλουν την ομοσπονδία να κρατάει τον κλάδο «ήσυχο» απορροφώντας και αποσυμπιέζοντας τις αντιδράσεις του. Με την ίδια συστημική και διαχειριστική λογική, πυροσβεστικά, λειτουργεί και η πλειοψηφία της ΕΛΜΕ  μας (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ).  Έχουν «καταψύξει» το σωματείο, με αραιές, άνευρες συνεδριάσεις του ΔΣ, χωρίς πρωτοβουλία και δράση χωρίς ιδέες, απονεκρώνουν τη λειτουργία του. Αυτός είναι ο ρόλος τους εξάλλου να κρατούν μακριά τους συναδέλφους. Φοβούνται να πάρουν θέση  στα ζητήματα, μετατρέποντας την ΕΛΜΕ σε παράρτημα  της κυβερνητικής πλέον Ομοσπονδίας. Δεν τηρούν καν πρακτικά των συνεδριάσεων. 

Άλλη ΕΛΜΕ χρειαζόμαστε, με ΑΠΕΡΓΙΑ-ΑΠΟΧΗ να μπλοκάρουμε την αξιολόγηση!

Γίνεται να είσαι το πρωί Διευθυντής - Αξιολογητής και το βράδυ συνδικαλιστής; ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!!  Αυτή είναι η ΔΑΚΕ! που όλο σχεδόν το ψηφοδέλτιό της, είναι Διευθυντές ή αιρετοί στο ΠΥΣΔΕ. Τίνος τα συμφέροντα μπορούν να εξυπηρετήσουν; Μας ωφελεί συνάδελφε-ισσα αυτό;

 Οι ΣΥΝΕΚ, έχουν από καιρό πάρει διαζύγιο απ’ τον αγώνα για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών και των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών. Μαζί με την ΔΑΚΕ, συνδιοικούν την ΟΛΜΕ και την ΕΛΜΕ, στον «αυτόματο πιλότο», με αποτέλεσμα την αγωνιστική παραίτηση του κλάδου. Συνδιοικούν άφωνοι και άλαλοι, με τον ίδιο τρόπο, τόσο πέρυσι που κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και φέτος που κυβερνά η ΝΔ. Γιατί;  Μήπως γιατί θέλουν να ελέγχουν τα όργανα πάλης μας για να τα ακυρώνουν; Μήπως γιατί υπηρετούν τον ίδιο σχεδιασμό που προτείνουν οι θεσμοί και ο ΟΟΣΑ; Μας ωφελεί συναδέλφισσα-λφε κάτι τέτοιο;

ΌΧΙ στην «εκκωφαντική σιωπή» της ΕΛΜΕ μας. Για να αντιμετωπίσουμε όλα τα παραπάνω, χρειαζόμαστε σωματείο, ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ, όχι συμβιβασμένο, του Υπουργείου, της Διοίκησης και των Διευθ/ντών

Αλλάζουμε το συσχετισμό στην ΕΛΜΕ ενισχύουμε την Αριστερή ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ Καθηγητών

Είμαστε κάποιοι από εσάς που με αγωνία και ελπίδα παλεύουμε για τη ζωή, τη δουλειά και την αξιοπρέπειά μας. Θέλουμε σωματείο ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ, «ζωντανό» και μάχιμο, με φρέσκιες ιδέες και όρεξη για δράσεις. Να ενημερώνει και να οργανώνει την υπεράσπιση της εργασίας μας και του Δημόσιου σχολείου. Δεν δεχόμαστε εντολές από κόμματα, δεν κάνουμε καριέρες ως ειδικοί του συνδικαλισμού και της πολιτικής. Οι θέσεις και οι παρεμβάσεις μας είναι προïόν συλλογικής δημιουργικής επεξεργασίας, ελεύθερης αντιπαράθεσης και σύνθεσης. Εναλλασσόμαστε στη θέση με την οποία μας εμπιστεύεστε στο ΔΣ. της ΕΛΜΕ. Με αίσθηση ευθύνης από το 2013 που δημιουργήσαμε την Αριστερή Συμπαράταξη προκρίναμε την ανάδειξη του σωματείου και όχι της παράταξής μας ή κάποιου κόμματος, με την πεποίθηση ότι αυτό βοηθά ενώνει και δυναμώνει τον κλάδο να παλέψει για τα δικαιώματά του. Βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή των αγώνων, όλα αυτά τα χρόνια με συνέπεια.

Όλοι μαζί οι εργαζόμενοι μπορούμε να ικανοποιήσουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας!

Γνωρίζουμε ότι έχει φωλιάσει μέσα μας η απογοήτευση και η παραίτηση. Ξέρουμε όμως ότι όταν ο ένας σταθεί δίπλα στον άλλο, η καρδιά στυλώνεται, το κεφάλι ορθώνεται και όλα μπορούν να αλλάξουν! Με την ΕΛΜΕ μας, σε συντονισμό με άλλα πρωτοβάθμια σωματεία Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα και τη δυναμική παρουσία μας, μπορούμε  να κατακτήσουμε το δικαίωμα να ζούμε με αξιοπρέπεια από τη δουλειά μας. Μέσα από Γεν. Συνελεύσεις, πολύμορφους συλλογικούς αγώνες,  σε σχολεία, σε χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, θα αποσπάσουμε την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών μας. Αναπληρωτές και μόνιμοι, δάσκαλοι και καθηγητές, σύλλογοι γονέων, εργαζόμενοι συνταξιούχοι νεολαίοι και φοιτητές, όλοι μαζί συγκροτούμε την μάχιμη ταξική πτέρυγα του λαϊκού κινήματος που θα πυρπολήσει τα κάστρα τους!

Ενιαίο 12χρονο, δημόσιο, δωρεάν σχολείο, με 2χρονη υποχρεωτική αγωγή για όλα τα παιδιά.

·         5% του ΑΕΠ ή 15% του προϋπολογισμού για την Παιδεία, έκτακτη επιχορήγηση τώρα! 

·         Αναβάθμιση αναλυτικών προγραμμάτων ώστε να εφοδιάζουν με γνώσεις και όχι δεξιότητες.

·         20 μαθητές στο τμήμα, 15 στις κατευθύνσεις 10 στα εργαστήρια

·         Τεχνική Εκπαίδευση μετά τα 18, δημόσια, δωρεάν ενταγμένη στην τυπική εκπαίδευση του Υπ Παιδείας.

·         Τομείς-ειδικότητες με βάση τις ανάγκες των μαθητών. Επαγγελματικά δικαιώματα στα πτυχία.

·         Όχι στη μαθητεία-φτηνή εργασία που καταργεί μόνιμες θέσεις εργασίας.

·         Μόνιμοι διορισμοί όλων των αναπληρωτών-συμβασιούχων με πτυχίο και προϋπηρεσία.

·         Ίσα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα στους ελαστικά εργαζόμενους αναπληρωτές.

·         Όχι στην αξιολόγηση-κατηγοριοποίηση που οδηγεί στην αυτονομία και την ιδιωτικοποίηση. Περιοδική επιμόρφωση όλων των Εκπαιδευτικών, όχι στην υποχρεωτική κινητικότητα προ τη «μη τυπική Εκπαίδευση». Ισότιμα σχολεία για όλους.

·         Ένταξη των προσφυγόπουλων στην πρωινή ζώνη, κατάργηση των ΔΙΕΠ.

Διεκδικούμε να ζούμε από το μισθό μας με αξιοπρέπεια!

·         Αυξήσεις σε μισθούς –συντάξεις. Καμμιά-κανένας κάτω από 1000 ευρώ. Επαναφορά-μείωση του ωραρίου στα επίπεδα του 2013

·         Επαναφορά 13^ου-14^ου μισθού. Απόδοση των αναδρομικών μισθολ. Κλιμακίων από 1/1/2016.

·         Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ

·         Σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας, χωρίς όριο ηλικίας. Θεμελίωση στα 25 χρόνια.

·         Κατάργηση του αντιασφαλιστικού νόμου Κατρούγκαλου, επιστροφή των κλεμμένων αποθεματικών, με γενναία κρατική οικονομική ενίσχυση.

·         Δημόσια ασφάλιση υγεία και περίθαλψη, ανάλογη των αναγκών μας.

Θα αλλάξουμε το συσχετισμό στο νέο ΔΣ της ΕΛΜΕ

Δυνάμωσε τη φωνή μας με τη φωνή σου. Έλα στο σωματείο, έλα στη Συμπαράταξη!

επικοινωνία:  Τηλ: 6980488698.   mail: arsimpar@gmail.com    blog: http//arsimpar.blogspot.gr/