ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΗΣ ΕΛΜΕ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΠΕΓΙΑΣ ΑΠΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

                                 

Πρόεδρος και Γραμματέας να εκφράζει και να υπηρετεί την πλειοψηφία του κλάδου

που είπε ΟΧΙ στις δυνάμεις που τάσσονται υπέρ της αξιολόγησης.

 

Κατά την 1^η άκαρπη συνεδρίαση του ΔΣ με θέμα τη συγκρότησή του στις 13/12, απορρίφθηκε η πρόταση της Αριστερής Συμπαράταξης Καθηγητών (ΑΣΚ)  να αναλάβουν τη θέση του προέδρου και του γραμματέα η ΑΣΚ και η ΑΣΕ –ΠΑΜΕ, αντίστοιχα.  Σε συνέχεια της προσπάθειας της ΑΣΚ να βρίσκονται στις θέσεις κλειδιά για το Προεδρείο δυνάμεις που τοποθετούνται ενάντια στην αξιολόγηση και υπέρ της απεργίας αποχής, ακολούθησε 2^η άκαρπη συνεδρίαση στις 15/12.

Στη 2^η συνεδρίαση, η Αριστερή Συμπαράταξη Καθηγητών με συνέπεια προς τη θέση του κλάδου για συνέχιση του αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση και δεδομένου ότι η ΑΣΕ – ΠΑΜΕ αρνήθηκε να πάρει τη θέση του γραμματέα, διατυπώσαμε την πρόταση να πάρει η ΑΣΚ τη θέση του Προέδρου και τη θέση του Γραμματέα. Όμως και η δεύτερη συνεδρίαση ήταν άκαρπη, αφού η πρόταση της ΑΣΚ, η οποία ήταν και η μόνη που έγινε, καταψηφίστηκε από ΔΑΚΕ (1) και ΣΥΝΕΚ (1) ενώ το ΠΑΜΕ (2) ψήφισε λευκό.

Οι ΣΥΝΕΚ δεν πρέπει να είναι στη θέση του Γραμματέα γιατί …

·         Μπορούν να μπλοκάρουν με το veto της υπογραφής του Γραμματέα κάθε προσπάθεια συνέχισης  της απεργίας – αποχής ή άλλες μορφές αγώνα, πχ τις 2ωρες διευκολυντικές στάσεις εργασίας ενάντια στην αξιολόγηση ως παράνομες, (την εκτίμηση περί παρανομίας τη δήλωσαν άλλωστε ξεκάθαρα στο τελευταίο ΔΣ.)

·         Έπαιξαν αβανταδόρικο ρόλο μαζί με τη ΔΑΚΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια, είτε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είτε με ΝΔ, «εμποδίζοντας» με συνέπεια κάθε προσπάθεια και απόφαση για συμμετοχή σε απεργίες και κινήματα (προσοντολόγιο, νόμος Χατζηδάκη, νόμος για τη δευτεροβάθμια κλπ).

·         Με την 1 έδρα που έλαβαν και ως 4^η δύναμη στις πρόσφατες εκλογές, οι ΣΥΝΕΚ δεν εκφράζουν την πλειοψηφούσα αντίληψη του κλάδου, που τοποθετήθηκε ενάντια στην απεμπόληση της απεργίας αποχής και ενάντια στον εγκλωβισμό μέσα στην αξιολόγηση με τα κείμενα «φασόν».

·         Τόσα χρόνια που κατείχαν τη θέση του γραμματέα δεν κρατούσαν πρακτικά -με την ανοχή των υπόλοιπων δυνάμεων-  με στόχο να μην αποκαλύπτεται στον κόσμο με ντοκουμέντα η συμπόρευσή τους με τον καθεστωτικό συνδικαλισμό (πλειοψηφίες ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ), ο οποίος ήθελε και θέλει τον κλάδο υποταγμένο.

Με τη στάση και την ψήφο της η ΑΣΕ- ΠΑΜΕ παίρνει την πολιτική ευθύνη για μια τέτοια εξέλιξη

 

Η ΑΣΕ- ΠΑΜΕ θα φέρει μεγάλη πολιτική ευθύνη, αν η θέση του γραμματέα δεν βρεθεί καμία από τις δυνάμεις που τάχθηκαν ενάντια στην αξιολόγηση (Αριστερή Συμπαράταξη και ΑΣΕ- ΠΑΜΕ).

Η θέση που πήρε η ΑΣΕ - ΠΑΜΕ στο προηγούμενο ΔΣ ήταν υποστηρικτική προς τις ΣΥΝΕΚ, καθώς υποστήριξε ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια η στάση των ΣΥΝΕΚ στο προεδρείο ήταν επαρκής αφού υλοποιούσαν τις αποφάσεις του ΔΣ και ότι αυτή η «καλή συνεργασία» θα συνεχιστεί.

Η ΑΣΕ ΠΑΜΕ υποστήριξε την «πλουραλιστική» άποψη να είναι το Προεδρείο πολυπαραταξιακό, άρα τις ΣΥΝΕΚ στη θέση του γραμματέα ώστε να εκπροσωπούνται όλοι. Άλλωστε η πρόσφατη εμπειρία με τις ΣΥΝΕΚ στη θέση του Γραμματέα να στρογγυλεύουν τα κείμενα που είχαν μια αγωνιστική κατεύθυνση, για να μην έχουν ενοχλητικές αιχμές προς το υπουργείο, την κυβέρνηση και την συνδικαλιστική γραφειοκρατία, δεν φάνηκε να ενοχλεί την ΑΣΕ-ΠΑΜΕ. Έτσι «χωράει» στο προεδρείο μια δύναμη που θα υπηρετεί το ρόλο αυτό.

 

Η ίδια η ΔΑΚΕ με όσα υποστηρίζει στην ανακοίνωσή της για τη συγκρότηση του ΔΣ: «Η πράξη έδειξε ότι μεταξύ της ΔΑΚΕ και της πλειοψηφούσας άποψης στο ΔΣ της ΕΛΜΕ υπάρχει ιδεολογικό χάσμα και εντελώς διαφορετική κατεύθυνση στη συνδικαλιστική πρακτική και στόχευση» αναδεικνύει ότι η πλειοψηφία του ΔΣ  (2 Αριστερή Συμπαράταξη + 2 ΑΣΕ- ΠΑΜΕ- η οποία εκφράζει ένα μεγάλο κομμάτι του κλάδου που θέλει την ΕΛΜΕ σε «κόντρα ρόλο») έχει την υποχρέωση να σταθεί με συνέπεια σε αυτόν το ρόλο και να μην απεμπολήσει αυτή τη δυνατότητα που της έδωσαν οι συσχετισμοί στις εκλογές για ένα πιο δυναμικό και ριζοσπαστικό σωματείο ούτε κατά τη συγκρότηση του Προεδρείου.