Η Αριστερή Συμπαράταξη Καθηγητών, για το θέμα των διορισμών.

 

Στον κυβερνητικό εμπαιγμό για 5.250 διορισμούς

μετά από 11 ολόκληρα χρόνια αδιοριστίας,

όταν μόνο για φέτος έχουμε 6.500 συνταξιοδοτήσεις και 44.000 αναπληρωτές/τριες

Απαντάμε με ανυποχώρητους αγώνες για

ü Την κάλυψη των πραγματικών αναγκών!

ü Μαζικούς μόνιμους διορισμούς – μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών με βάση το πτυχίο – προϋπηρεσία

ü  Την κατάργηση της ελαστικής εργασίας που «γεννά» εκπαιδευτικούς πολλών ταχυτήτων!

Η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει τη δρομολόγηση των 5.250 διορισμών στη γενική παιδεία για την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (και 10.500 μέσα στη διετία) που προαναγγέλθηκαν πριν δύο χρόνια και είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα των μεγάλων αγώνων του εκπαιδευτικού κινήματος (Μάρτης του 2018, Ιανουάριος του 2019), με τη μαζική συμμετοχή των αναπληρωτών. Οι 5.250 διορισμοί αποτελούν, όμως, σταγόνα στον ωκεανό σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων και των μαθητών, δεδομένου ότι οι αναπληρωτές που προσλήφθηκαν το 2020 – 21 ήταν 44.097, ενώ με τα 6.500 κενά που προκύπτουν από τις συνταξιοδοτήσεις συναδέλφων φτάνουμε στα 50.100 κενά. Συνεπώς οι 5.250 εξαγγελλόμενοι διορισμοί ανέρχονται μόλις στο 10% των συνολικών κενών. Ακόμη και οι 10.500 διορισμοί που ζήτησε η ΟΛΜΕ στην λογική του «εφικτού», αλλά μακριά από τις υπαρκτές ανάγκες της εκπαίδευσης, απορρίφτηκαν από την ηγεσία του υπουργείου της ελαστικής εργασίας, και των αντιεκπαιδευτικών μέτρων.

Πιο συγκεκριμένα, στη δευτεροβάθμια το 2020-’21 όπου οι αναπληρωτές ήταν συνολικά 15.398 (3.059 στην ειδική αγωγή) και 2.709 οι οριστικοποιημένες συνταξιοδοτήσεις, το σύνολο των κενών με την υπάρχουσα κατάσταση είναι 18.100 (χωρίς να υπολογίζονται οι απολυμένοι συνάδελφοι των ειδικοτήτων που καταργήθηκαν φέτος με βάση τα νέα ωρολόγια προγράμματα (ΠΕ78 κα). Είναι φανερό, λοιπόν, ότι οι 5.250 πιθανοί διορισμοί δεν αντιστοιχούν, ούτε θα καλύψουν – παρά στο ελάχιστο – τα χιλιάδες πραγματικά κενά σε εκπαιδευτικούς. Δεν μπορούν, επίσης, παρά να αποτελέσουν μπαλώματα για τα τεράστια κενά και τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί από τη δεκαετή – και πλέον – αδιοριστία, όταν από τον Ιανουάριο του 2010 μέχρι και τον Μάρτιο του 2021, οι συνολικές αποχωρήσεις – συνταξιοδοτήσεις εκπαιδευτικών σε πρωτοβάθμια – δευτεροβάθμια εκπαίδευση ξεπερνούν τις 47.000 και οι διορισμοί δεν κάλυψαν ούτε το 6% των μόνιμων αυτών θέσεων. Η ουσία πίσω από τα νούμερα αυτά, είναι η ανατροπή της σχέσης ανάμεσα στη σταθερή και μόνιμη εργασία και την ελαστική και επισφαλή απασχόληση, υπέρ της δεύτερης. Είναι χαρακτηριστικό ότι το σχολικό έτος 2011-2012 το ποσοστό των αναπληρωτών – ωρομισθίων  αντιστοιχούσε στο 8% των μόνιμων εκπαιδευτικών, το 2015-2016 στο 14%, ενώ τη φετινή σχολική χρονιά ανέρχεται στο 26%, αφού οι προσλήψεις αναπληρωτών άγγιξαν και στις δύο βαθμίδες τις 45.000!

Τη δραματική αυτή κατάσταση με τις ελλείψεις εκπαιδευτικών στα σχολεία επέτεινε η σωρεία αντιεκπαιδευτικών μέτρωνπου συστηματικά προωθήθηκαν από όλες τις κυβερνήσεις την προηγούμενη δεκαετία για την εξοικονόμηση ωρών εκπαιδευτικών: αύξηση ωραρίου, μαζικές συγχωνεύσεις-καταργήσεις τμημάτων και σχολικών μονάδων, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, κατάργηση υπεύθυνων βιβλιοθηκών-εργαστηρίων και της παράλληλης διδασκαλίας ανά τμήμα στις ξένες γλώσσες, εξοβελισμός ειδικοτήτων ΠΕ78, ΠΕ08, ΠΕ80, ΠΕ81, κ.ά., αύξηση του αριθμού μαθητών στην τάξη, μετακινήσεις εκπαιδευτικών σε όλες τις βαθμίδες και με εκπαιδευτικούς – «λάστιχο» να συμπληρώνουν ωράριο σε 4 και περισσότερα σχολεία, κατάργηση των μαθημάτων γενικής παιδείας στη Γ΄ Λυκείου και μείωση των ωρών στα μαθήματα προσανατολισμού από 7 σε 6. Αποτέλεσμα της κυρίαρχης πολιτικής είναι η απώλεια πάνω από 12.000 οργανικών θέσεων στο δημόσιο σχολείο με δυσμενείς συνέπειες στις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών και τα εργασιακά δικαιώματα των μονίμων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Ενόψει, λοιπόν, των απειροελάχιστων εξαγγελλόμενων διορισμών, οφείλουμε να μην επιτρέψουμε την δημιουργία εμφυλίου για το μοίρασμα των ψίχουλων, αλλά να ζητήσουμε ολόκληρο το καρβέλι.

ΟΟΣΑ – ΕΕ – Κυβερνήσεις βάζουν στο στόχαστρο τη σταθερή και μόνιμη εργασία

Με το 26% των αναπληρωτών να εργάζονται ήδη με ελαστικές εργασιακές σχέσεις (από 5.164 το 2014-15, σε 15.398 το 2020-21 στη δευτεροβάθμια, η αύξηση φτάνει στο 33%) η κυβέρνηση της ΝΔ φέτος, με πρόσχημα την αναπλήρωση κενών Covid, εισήγαγε τις τρίμηνες συμβάσεις εργασίας, δίνοντας στους κατά τόπους Διευθυντές Εκπαίδευσης για πρώτη φορά το δικαίωμα ανανέωσής τους ή απόλυσης των συναδέλφων. Αν συνυπολογίσουμε την εκφρασμένη επιθυμία του ΥΠΑΙΘ και της Κεραμέως να χρησιμοποιήσουν επίσημα αναπληρωτές για τηλεκπαίδευση σε νησιά και απομακρυσμένα από τα μεγάλα αστικά κέντρα μέρη με άλλους εργασιακούς όρους, αντιλαμβανόμαστε ότι το ζοφερό μέλλον για την εκπαίδευση είναι η κατάργηση των μόνιμων σχέσεων εργασίας και η καθιέρωση ελαστικών σχέσεων εργασίας πολλών ταχυτήτων.

Άλλωστε, Ο ΟΟΣΑ, δήλωνε, το 2018 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ότι ο διορισμός μονίμων εκπαιδευτικών «αποτελεί δαπανηρή επιλογή που αναπαράγει τις σημερινές “ακαμψίες” του μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού που δεν αξιολογείται». Στην κατεύθυνση αυτή δήλωνε ότι υπάρχουν δύο πιθανές λύσεις: α) Εισαγωγή πολλών κατηγοριών δημοσίων υπαλλήλων και β) Αλλαγή των ισχυόντων κανόνων όσον αφορά την απασχόληση των δημοσίων υπαλλήλων». Σε αντίστοιχο πνεύμα κινούνται και οι πρόσφατες δηλώσεις του ΟΟΣΑ, που εισηγείται την αντικατάσταση της μόνιμης και σταθερής εργασίας με «μακροχρόνιες συμβάσεις» ανά σχολική μονάδα (έκθεση Going for Growth 2021). Με λίγα και απλά λόγια το όραμα της κυρίαρχης πολιτικής στον 21ο αιώνα είναι ένας ανασφαλής και αναλώσιμος εκπαιδευτικός σε ένα Δημόσιο Σχολείο που εντείνει τους ταξικούς φραγμούς, που θα φυτοζωεί λόγω των αιματηρών περικοπών, θα απορρίπτει ταξικά την πλειονότητα μαθητών και θα επιλέγει λίγους κι εκλεκτούς.

Το εκπαιδευτικό κίνημα οφείλει να σηκώσει το γάντι του νέου αυτού εμπαιγμού, να καταγγείλει το “φιλοδώρημα” των 5.250 διορισμών, να υπερασπίσει τη σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους, με μαζικούς διορισμούς που να καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων και τα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος. Η νέα ανάταση του φοιτητικού κινήματος που ανάγκασε την κυβέρνηση να παγώσει την είσοδο της αστυνομίας στα πανεπιστήμια, η νικηφόρα απόκρουση σε πρώτη φάση της αξιολόγησης, η συντριπτική απονομιμοποίηση των εκλογών – παρωδία για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια, επιβεβαιώνουν έμπρακτα ότι η κυβέρνηση δεν είναι αήττητη υπό το βάρος των μαζικών κινητοποιήσεων.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

·      Μαζικούς μόνιμους διορισμούς με βάση την προϋπηρεσία και το πτυχίο – καμιά απόλυση αναπληρωτή! Όχι στο προσοντολόγιο. Σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους! Δεν περισσεύει κανείς!

·      Άμεση κάλυψη με μόνιμους διορισμούς των πραγματικών κενών που καλύπτουν κάθε χρόνο οι αναπληρωτές και των κενών από τις νέες αποχωρήσεις – συνταξιοδοτήσεις. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση για να μην οδηγηθεί σε περαιτέρω αποψίλωση απαιτούνται το λιγότερο 19.000 μόνιμοι διορισμοί! (16.000 στην Γ.Π – 3000 στην Ε.Α)

·      Αποκατάσταση της κανονικής ροής διορισμών κάθε χρόνο βάσει συνταξιοδοτήσεων (1:1) και νέων αναγκών

·      Κατάργηση της ελαστικής εργασίας και των αδιαφανών τοποθετήσεων, των τρίμηνων συμβάσεων και των προσλήψεων – απολύσεων από τους Διευθυντές Εκπαίδευσης!

·      Μείωση του αριθμού των μαθητών στους 15 ανά τμήμα, 15 στις Ομάδες Προσ/λισμού, 10 στα εργαστήρια! Να επανέλθουν στα σχολεία οι ειδικότητες που εξοβελίστηκαν με τα νέα αναλυτικά προγράμματα πχ κοινωνιολογία, καλλιτεχνικά κ.α!

·      Επαναφορά του ωραρίου στα προ του 2013 επίπεδα!

·      Κατάργηση του ν. Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς χωρίς όριο ηλικίας!

·      Πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα στους αναπληρωτές!

·      Κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών μέτρων που ψηφίστηκαν μέσα στην πανδημία (ν. 4692/20, ν.4763/20 για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση, ν. 4777/21, που θα σημάνουν μαζική εκδίωξη μαθητικού πληθυσμού από τη λυκειακή βαθμίδα)

Με όπλο τα σωματεία και τις Γενικές Συνελεύσεις

Εδώ και τώρα απαιτείται να ενεργοποιηθούν οι ΕΛΜΕ, να πραγματοποιήσουν Γενικές Συνελεύσεις και να πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις ενάντια στη νέα βάρβαρη κυβερνητική επίθεση.

Ως Αριστερή Συμπαράταξη Καθηγητών

1.       Καλούμε την ΕΛΜΕ να πραγματοποιήσει δια ζώσης Γενική Συνέλευση μέχρι 21/5 με αιχμές το αντεργατικό νομοσχέδιο «Χατζηδάκη» και τα εκπαιδευτικά – εργασιακά ζητήματα.

2.       Καλούμε την ΟΛΜΕ να πραγματοποιήσει Γενική Συνέλευση Προέδρων στις 22/5

3.       Προτείνουμε την πραγματοποίηση παραστάσεων διαμαρτυρίας της ΕΛΜΕ στις ΔΔΕ Β΄ Αθήνας τη Δευτέρα 17/5  και Ανατολικής Αττικής μαζί με τις άλλες ΕΛΜΕ των αντίστοιχων διευθύνσεων .

4.       Προτείνουμε την κήρυξη 3ωρη πανελλαδική στάση εργασίας από την ΟΛΜΕ και 3ωρη από την ΕΛΜΕ στις 21/5 και κινητοποιήσεις στις έδρες των Περιφερειακών Διευθύνσεων!

5.       Καλούμε την Δ΄ΕΛΜΕ να υλοποιήσει την εκδήλωση για την επαναφορά των μαθημάτων που εξοβελίστηκαν με τη συμμετοχή των ΕΛΜΕ της Β΄ Αθήνας και της Ανατολικής Αττικής και με τη συμμετοχή Συλλόγων Γονέων και μαθητών στις 24/5.

6.       Προτείνουμε την κήρυξη 48ωρης απεργίας στις 28/5 για τη διευκόλυνση οργάνωσης πανελλαδικής απεργιακής συγκέντρωσης στην Αθήνα.

7.       Καλούν την Δ΄ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής να πάρει πρωτοβουλία αγωνιστικής συνεννόησης με ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ στις 20/5  για τον ευρύτερο συντονισμό και  οργάνωση, συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα!

Όλοι στο δρόμο – όλοι στον αγώνα!