ΓΙΑ ΤΗΝ ... ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ... “ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ” (Δεν την λες και Εκπαίδευση…)

Το κλείσιμο των σχολείων όξυνε φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού εναντίον των εκπαιδευτικών και του ρόλου τους, ενώ από συστημικά μέσα -δυστυχώς και από συναδέλφους- αναπαράγονται αντιλήψεις περί τεμπελιάς και ανικανότητας. Το καθεστώς υποχρεωτικής αργίας λόγω κορονοϊού χρεώνεται στους εκπαιδευτικούς, ώστε “εθελοντικά” -και εκβιαστικά επί της ουσίας- να συμμετάσχουν στη λεγόμενη «εξ αποστάσεως εκπαίδευση». Παρά το ότι το Υπουργείο αναγνωρίζει ότι η τηλεκπαίδευση δεν μπορεί να υποκαταστήσει την δια ζώσης, εν τούτοις βιάζεται να την προωθήσει, με σκοπό αφενός να “παραμυθιάσει” την κοινωνία ότι δήθεν η εκπαίδευση προχωρά κανονικά· αφετέρου για να εκμεταλλευτεί την τραγική συγκυρία και να περάσει τις βασικές ιδεολογικές επιλογές της, αριστεία, αξιολόγηση και αυτονομία, τώρα που θεωρεί ευνοϊκότερο το πεδίο λόγω της έλλειψης φυσικής επικοινωνίας μαθητών, εκπαιδευτικών, γονιών και της αδυναμίας τους να αντιδράσουν δυναμικά.

Ρωτάμε λοιπόν τα εξής;

1.             Πρέπει να έχουν λάπτοπ και ίντερνετ όλοι οι μαθητές και οι καθηγητές;

Πρέπει, όμως δεν έχουν.

2.             Θα τα δώσει η πολιτεία δωρεάν σε όλους για να έχουν;

Αν το ήθελε, θα το είχε κάνει. Θα επικαλεστούν τις ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, την ατομική ευθύνη, το ότι έχουμε "πόλεμο", για να γίνει το "ανθρωπίνως δυνατό", και ότι δεν τα βάζεις με τους αρχηγούς (πρωθυπουργός) ούτε με τους στρατηγούς (υπουργός) σε καιρό πολέμου.

3.             Είναι η παιδεία καθολική;

Έτσι πρέπει, αλλά θα αποδειχτεί επιλεκτική και μόνο για όσους έχουν "λεπτά" αισθήματα.

4.             Ανοίγει ο δρόμος για μία τύπου “Αμερικής”εκπαιδευτική διαδικασία εξ αποστάσεως;

Ναι, ανοίγει και υπάρχει τέτοιο προηγούμενο.

5.             Είναι τεμπέληδες οι εκπαιδευτικοί και δεν θέλουν να την εφαρμόσουν;

Ναι, όπως ήταν οι γιατροί, οι νοσηλευτές και οι καθαρίστριες πριν μερικά χρόνια και τώρα τρέχουν όλοι να τους χειροκροτήσουν στα μπαλκόνια. Στα χρόνια της κρίσης τα σχολεία κρατήθηκαν όρθια χάρη στους " τεμπέληδες" εκπαιδευτικούς.

6.             Αντέχουν οι υπάρχουσες ηλεκτρονικές πλατφόρμες;

Αποδεικνύεται πως όχι.

7.             Μπορεί η εξ αποστάσεως διδασκαλία να αντικαταστήσει την δια ζώσης;

Η “εξ αποστάσεως” διδασκαλία δεν είναι διδασκαλία. Είναι απλώς μία τηλεμεταφορά πληροφοριών που καμία σχέση δεν έχει με την αλληλεπιδραστική και “ζωντανή” διδασκαλία. Ακόμη και το επιχείρημα της ψυχολογικής στήριξης των μαθητών στο οποίο γίνεται επίκληση τίθεται σε αμφισβήτηση: αλήθεια, πώς θα νιώσει ο μαθητής που ΔΕΝ έχει ίντερνετ ή λάπτοπ;

8.             Το Υπουργείο παρέχει άμεση, καθολική και δωρεάν επιμόρφωση στις νέες τεχνολογίες χωρίς αποκλεισμούς και κληρώσεις για όλους τους εκπαιδευτικούς, μόνιμους και αναπληρωτές;

Κατηγορηματικά, ΟΧΙ.

9.             Υπάρχει κρατική ευθύνη διαχρονικά;

Ας απαντήσει ο καθένας με το μυαλό, την εμπειρία, τη μνήμη και το χέρι στην καρδιά.

Για όλα τα παραπάνω απαιτούμε:

1.      Το Υπουργείο να δώσει άμεσα Η/Υ ή laptop και δωρεάν πρόσβαση σε ποιοτικό και σταθερό διαδίκτυο για ΌΛΟΥΣ! Μαθητές και εκπαιδευτικούς. Ο εγκλεισμός μας με την αφορμή της πανδημίας και η υποχρεωτικότητα της ηλεκτρονικής επικοινωνίας με τις υπηρεσίες ανέδειξαν αυτή την καθολική λαϊκή ανάγκη.

2.      Να μειωθεί η ύλη στα ήδη διδαχθέντα σε όλες τις τάξεις και στη Γ Λυκείου.

3.      Να προαχθούν όλοι οι μαθητές/τριες στην επόμενη τάξη με βάση τις προφορικές επιδόσεις τους.

4.      Να ανοίξει η συζήτηση για αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στα ΑΕΙ, με κατάργηση των Πανελλαδικών εξετάσεων και ελεύθερη πρόσβαση των μαθητών στα ΑΕΙ.

Δηλώνουμε ότι:

·         Μπορεί να παραμένουμε σπίτι, αλλά παραμένουμε ενεργοί.

·         Δεν θα δεχτούμε με κανένα “κουτοπόνηρο” τρόπο να εκμεταλλευτεί το Υπουργείο τη συγκυρία, για να δώσει το τελειωτικό κτύπημα στο Δημόσιο, Δωρεάν και Καθολικό χαρακτήρα της παιδείας.

·         Δεν συμμετέχουμε στον ... εμπαιγμό και δεν θα δεχθούμε η «εξ αποστάσεως…» να γίνει το όχημα για να “προωθήσει” η κυβέρνηση τα ιδεολογήματα της αριστείας, της αξιολόγησης και της αυτονομίας των σχολικών μονάδων, αλλά και ο προάγγελος του σχολείου της αγοράς.

·         Στεκόμαστε αλληλέγγυοι, δίπλα στους μαθητές μας και τους γονείς τους, τους ενισχύουμε ψυχολογικά και ουσιαστικά με κάθε πρόσφορο μέσο, ηλεκτρονικό ή άλλο.